อุบัติการของโรคราแคนดิดาในช่องปากเพิ่มสูงขึ้นอย่างต่อเนื่องในช่วงกว่าทศวรรษที่ผ่านมา ทันตแพทย์จึงมีโอกาสพบรอยโรคนี้ได้บ่อยและมีบทบาทในการดูแลรักษาและป้องกันการติดเชื้อในผู้ป่วยที่มีภูมิคุ้มกันต่ำและสภาวะทางระบบที่เสี่ยงต่อการติดเชื้อซึ่งมีจำนวนเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ในปัจจุบันมียาต้านเชื้อราอยู่หลายกลุ่ม โดยยาที่ใช้รักษาโรคราแคนดิดาในช่องปากได้ผลดีจัดอยู่ในสองกลุ่มคือ กลุ่มโพลีอีนส์และกลุ่มเอโซล การรักษารอยโรคที่ไม่มีปัจจัยทางระบบเกี่ยวของ ส่วนใหญ่จะรักษาด้วยยาเฉพาะที่ แต่หากมีภาวะภูมิคุ้มกันบกพร่องร่วมด้วย อาจจำเป็นต้องให้ยาทางระบบร่วมกับการรักษาภาวะภูมิคุ้มกันต่ำไปพร้อมกันการรักษาจึงประสบผลสำเร็จ บทความในตอนที่ 2 นี้จะกล่าวถึงยาต้านเชื้อราที่มีใช้ในปัจจุบันและแนวทางการรักษาและการป้องกันโรคราแคนดิดาในช่องปากสำหรับผู้ป่วยทั่วไปและผู้ป่วยที่มีความเสี่ยงสูงกลุ่มต่างๆ โดยอาจสรุปได้ว่า ยาต้านเชื้อราที่มีในปัจจันมีประสิทธิผลดี มีการพัฒนาให้เป็นพิษต่อร่างกายน้อยลง แต่ยังมีทางเลือกค่อนข้างจำกัด โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมีการดือต่อยาต้านเชื้อราที่มีใช้อยู่มากขึ้น เนื่องจากการใช้ยาต้านเชื้อราระยะยาวในการควบคุมและป้องกันการติดเชื้อราฉวยโอกาสในผู้ติดเชื้อไวรัสเอชไอวีและผู้ป่วยที่มีภาวะภูมิคุ้มกันต่ำซึ่งมีจำนวนสูงขึ้น การศึกษาวิจัยเพื่อค้นคว้าพัฒนายาใหม่ หรือหากลวิธีในการให้ยาแบบใหม่ รวมทั้งการวิจัยเกี่ยวกับกลไกการดื้อยาของเชื้อจึงเป็นสิ่งสำคัญต่อการรักษาและป้องกันการติดเชื้อในอนาคต